Στην Ελλάδα, τις περισσότερες φορές, τα μονοπάτια φροντίζονται και σηματοδοτούνται από τους κατά τόπους ορειβατικούς ή πεζοπορικούς συλλόγους. Η συμβολή των συλλόγων είναι ιδιαίτερα σημαντική, και αν υπάρχουν μονοπάτια στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή, είναι χάρη στην προσπάθεια αυτών των ανθρώπων. Όπου δεν υπάρχουν όμως, ή όπου η δραστηριότητα των συλλόγων είναι περιορισμένη, δυστυχώς η συντήρηση των μονοπατιών είναι ελλειπής έως και ανύπαρκτη. Και η συντήρηση, είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα ενός μονοπατιού. Πόσες φορές είδαμε υπέρογκα χρηματικά ποσά να σπαταλλώνται στην κυριολεξία για την κατασκευή δικτύων μονοπατιών, τα οποία μετά από λίγα χρόνια ρήμαξαν, καθώς κανείς δεν τα φρόντιζε…

Το μονοπάτι δεν είναι μια πολυτέλεια αναψυχής, είναι μια επένδυση ποιοτικού τουρισμού, που μπορεί να αποφέρει κέρδη πολλαπλάσια του κόστους κατασκευής και συντήρησης.

Βήμα 1:

Η απάντηση στο πρόβλημα αυτό είναι η αντιμετώπιση της δημιουργίας ενός δικτύου μονοπατιών ως “επένδυσης”. Ελέγχουμε δηλαδή το κατά πόσο τα μονοπάτια που πάμε να κατασκευάσουμε θα έχουν “πελάτες”, δηλαδή περιπατητές. Αυτό εξαρτάται από τη συνολική αισθητική των μονοπατιών, των μνημείων που επισκέπτονται και της προσβασιμότητάς τους. Επίσης, τα μονοπάτια θα πρέπει να είναι σε γενικές γραμμές εύκολα στο περπάτημα και μικρού μήκους (έως 10km) ώστε το εν δυνάμει κοινό τους να είναι μεγαλύτερο.

Βήμα 2:

Εάν ανταποκρίνονται στα στοιχεία αυτά, σχεδιάζουμε προσεκτικά το συνολικό δίκτυο και επιλέγουμε τις διαδρομές που θα αποτελέσουν τα πρώτα μονοπάτια για σηματοδότηση (συνήθως οι καλύτερες διαδρομές). Η σήμανση σχεδιάζεται προσεκτικά, και απαιτεί μεγάλη εμπειρία, καθώς η τοποθέτηση της σήμανσης, όσο κι αν φαίνεται, δεν είναι εύκολη, όταν έχεις γνώμονα την ασφάλεια, την αισθητική (λιγότερη όχληση), και την ορθή επιλογή των υλικών. Παράλληλα, πρέπει να υπάρξει επικοινωνία με τους κατοίκους της περιοχής, και δη με τους επιχειρηματίες της διαμονής και της εστίασης. Οι άνθρωποι αυτοί θα έχουν να κερδίσουν πολλά από την ύπαρξη ενός δικτύου μονοπατιών, και σίγουρα θα θέλουν να συμβάλλουν αργότερα στη συντήρησή του.

Βήμα 3:

Μετά την τοποθέτηση της σήμανσης στις πρώτες διαδρομές, αρχίζει η προώθηση του δικτύου μονοπατιών. Αυτή γίνεται μέσω ιστοσελίδας ειδικής για το δίκτυο μονοπατιών, μέσω φυλαδίου που διανέμεται δωρεάν σε επιχειρηματίες της ευρύτερης περιοχής αλλά και στους τουρίστες που επισκέπτονται τον τόπο, ανεξάρτητα με το αν είναι περιπατητές, και βεβαίως, γίνεται επαφή με πολλά τουριστικά γραφεία πεζοπορικού τουρισμού καθώς και ορειβατικούς και πεζοπορικούς συλλόγους στην Ελλάδα, ώστε να έρθουν να επισκεφθούν το μέρος.

Βήμα 4:

Μετά από 1-2 χρόνια, ανάλογα με τη δυναμική που θα έχει αποκτήσει το δίκτυο, δηλαδή τον αριθμό τουριστών που θα έχει προσελκύσει, και τις αυξητικές τάσεις του αριθμού αυτού, μπορούν να προστεθούν κι άλλες διαδρομές, δίνοντας έτσι μεγαλύτερη επιλογή για περπάτημα.

Για να μπορέσουν να ακολουθηθούν τα βήματα αυτά, είναι απαραίτητος ο σωστός σχεδιασμός του προγράμματος εξ’αρχής. Πάντα πρέπει να υπάρχει κατά νου η οικονομική βιωσιμότητα του έργου, και βεβαίως, ο εθελοντισμός μόνο προσθέτει ακόμη περισσότερα. Στο σχεδιασμό και την υλοποίηση των πρώτων βημάτων, τα Μονοπάτια της Ελλάδας μπορούν να σας βοηθήσουν με τον καλύτερο τρόπο, καθώς η εμπειρία μας είναι μεγάλη. Τα επόμενα βήματα, είναι δικά σας!